23-10-11
Norder’s
ministeries worden zeer gewilde objecten
En nu iedereen wel een terechte
reden meent te hebben om
de wethouder aan de schandpaal te nagelen met een tegenvaller
van 75 miljoen is het makkelijk schieten.
Allemaal jammeren dat er moeilijk een nieuwe ontwikkelaar te vinden
zal zijn.
Dacht u dat nu heus?
Ze komen erop af als vliegen op de stroop.
Uitgaande van een gemiddelde magere brutowinst van 3%
in de bouw, staan de heren projectontwikkelaars zich nu al
rijk te rekenen met het vooruitzicht hun zakken onbeschaamd te
kunnen vullen.
MAB haakte af en het heeft
ongetwijfeld te maken met de voor hén slechte vooruitzichten en het
feit dat ze op hún begroting, die opgenomen winstmarge van 3%
inmiddels al hebben zien verdampen.
Tijd voor een ander scenario.
We gaan rekenen naar de tijdgeest.
Eén ministerie verbouwen
kost al 200 miljoen.
Dat is gewoon twee keer te duur met al die extra maatregelen.
Als je dan maar liefst 2 ministeries voor hetzelfde bedrag gaat
verbouwen, dan zal niemand zich bekocht voelen.
De aanneemsom is dan al bekend. Dat wordt
€ 199.999.500,- aan bouwkosten.
Daar komt dan de afkoop van die
2 ministeries bij van 75 miljoen, maar daar gaan ze dan een fiks
deel (33
miljoen) van terughalen.
En dat doen ze met het zielige verhaal dat
er een onrendabele top zit in de exploitatie en of de gemeente dat met een
soort van interim-saldo-regeling
maar even wil compenseren. En die regeling had Den Uyl nog
verzonnen. Dus wie is de PvdA om daar niet in mee te gaan?
En omdat de gemeente, volgens
VVD-raadslid Gülsen, al min of meer afscheid heeft genomen van
die 75 miljoen, rekenen ze die 33 miljoen extra aan compensatie in
de staartkosten en dan lijkt het toch nog allemaal best mee te vallen.
Het verhaal dat dan verkocht kan
worden aan
het crapuul is; dat de gemeente door slim te onderhandelen de
schade van 75 miljoen heeft weten te beperken tot 42 miljoen.
Nu nog even terugrekenen wat de échte kostprijs moet worden en een architect de taakstelling geven niet boven het nieuwe
budget uit te komen met het nieuwe plan. En dan dwingen we de
onderaannemers tijdens de onderhandelingen ook nog eens 3% te zakken.
Met een kostprijs van 150 miljoen heb je dan zo’n 26% winst en de
gemeente 48% minder verlies.
Win-win situatie. Of niet soms?
