Verhalen uit Spoorwijk
Er was eens een genotzoekende wethouder
Voor een zeer bijzondere missie was wethouder Bert van
Alphen een tijdje terug op stap in de Haagse wijken. 
was het adagium.
Hij zocht een plek buiten het IJspaleis waar hij in alle rust in volle teugen kon genieten.
Bert, hoe zit nou het met dat
verplicht afkicken ?
Ook ging hij de markt op voor de
verslaafden daklozen in Den Haag.
Bert leest voor uit eigen werk
Nu moet u eens effe goed luisteren u
daar achter in de zaal.
Luister mannen , Ome Bert legt het
effe uit.
Ik zal het nog een keer uitleggen.
Voor overlast uiteraard niet bij mij
zeuren maar bij de Leefbaarheidsman.
Voor de laatste keer leg ik het uit.
Tjakaah, ik heb mijn plan erdoor nu
de locaties nog.
Hij ging ook op bezoek bij de daklozen
in Spoorwijk.
Aan het (voorheen) Alberdingk
Thijmplein)
Deze hadden speciaal het pand gekraakt
zodat zij Bert confortabel konden ontvangen.
Om Bert alvast in de goede sfeer te brengen kreeg hij de
speciale traktatie van het huis. 
Spuit 11. Dan wilde
hij hier vast wel vaker komen.
De feestelijke opening.
Inmiddels komt Bert al jaren in Spoorwijk en is hij vaste klant geworden.
wethouder Smit.
Hij verleende namelijk een unieke vergunning om in de locale
C 1000 aan het Gouverneurplein softdrugpakketten te gaan verkopen. 
stuff
Ze verkopen al koffie, thee en bier dus dit kon er ook nog wel bij.
De bedrijfsleiders waren zeer in hun sas met deze goede
actie van de heren wethouders. De buurt werd dan ook gretig getrakteerd op
gratis Bossche Bollen. 
De Bossche Bollen.
De gemeente zou deze uiteindelijk toch wel betalen.
En ze leefde nog lang en gelukkig ??????
Maar toen kwam er een olifant met een lange snuit en die ....????
