Home





Ons gemeentebestuur.

Voor diegenen die eigenlijk niet precies weten hoe ons systeem in elkaar zit, nog even een verhelderende toelichting.

Het bestuur bestaat uit burgemeester en wethouders en die worden niét democratisch gekozen.
We kiezen 45 blinden (raadsleden) en die mogen dan die 8 éénogen voordragen als wethouders.
Elke sukkel die de popie jopie uit weet te hangen en 5.000 stemmen weet te vergaren kan raadslid worden.
Daar staat geen enkele functie-eis tegenover.
Er wordt wel van je verlangd dat je die baan voor halve dagen combineert met een (betaalde) functie elders.
En ook daar wordt zelfs de hand mee gelicht.

We hebben dus een Den Haag B.V met een omzet van 2,6 miljard euro per jaar en die wordt gerund door 45 amateurs voor halve dagen, die niets hoeven te kunnen of te weten en die schuiven dan 8 vriendjes naar voren en die mogen dan die 2,6 miljard op gaan maken zoals zij dat willen.
Daar heb je als bewoner geen éne moer (meer) over te vertellen.
Tramhaltes, hoogbouw, het maakt niet uit: het gaat er niet om wat goed is voor de bewoners; het gaat er om wat goed is voor de bestuurders.
Je zou toch op zijn minst mogen verwachten dat er een soort opstelling komt van functie-eisen waaraan raadsleden moeten voldoen en dat ze na gekozen te zijn, in ieder geval de bereidheid moeten hebben om binnen afzienbare tijd, via bijscholing, aan die eisen te voldoen?
Al was het alleen maar om de begroting op de juiste manier te kunnen lezen.

Dan gaan ze bekvechten over een paar miljoen “vrij besteedbaar” die er nog is, maar dat er 1.020  miljoen in de spaarpot zit, dat hebben ze niet door. 
Daar gingen ze bij de PvdA over brainstormen bij welke bank ze dat het beste duurzaam konden beleggen.

Uitgaande van 515.000 inwoners in Den Haag is dat 1.980,- euro per inwoner, die ze eigenlijk terug moeten geven of anderszins ten goede moeten laten komen aan de Hagenaars.

Dat is bijna 2 keer zoveel als Rutte heeft beloofd en ook niet gegeven heeft.
Vooralsnog klooien ze hier nog steeds op de oude (manke) voet door.
En hoe dat beleggen uitpakt hebben we ook wel gezien.

Maar we hebben nog steeds geld zat, al mag u dat niet weten.

Het oppotten begon al veel eerder, en in 2006 was de reserve 761 miljoen.
Maar dan wel heel diffuus omschreven, zodat alleen een boekhouder het begrijpt.

Afbeeldingsresultaat voor denhaagtekijk begroting

Eind 2009 was de reserve al aangegroeid tot 1.250 miljoen

Dat werd heel schlemielig in nov. 2009 naar de raad verstuurd en toen was iedereen bezig met de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2010.
En na die verkiezingen werden 32 raadsleden vervangen.
Alsof al die kennis over die reserves gewist moest worden.
Dat vermoeden werd nog eens bevestigd toen AD door België werd overgenomen en RTVwest en Den Haag.nl ook ineens hun sites vernieuwden en er geen link meer werkte. 
Maar dat waren geen stommiteiten of fouten. 
Dat waren bewuste acties om ons collectieve geheugen te vernietigen met alle missers van ons excellent (kuch) bestuur. 
Heel toevallig  allemaal tegelijk en vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2010.

Maar er is toch nog wat van hun zondige verleden bewaard gebleven.

De reserve groeide gestaag door.



Een toename van 1.250-761= 489 miljoen in 3 jaar oftewel 163 miljoen per jaar.
En dat is structureel.

 

In 2014 werd de reserve inhoudelijk zichtbaarder dan voorheen in de meerjarenbegroting opgenomen.

Hieronder de reserve die zogenaamd afgebouwd zou worden.
Maar dat is een prognose van de theoretische afbouw.

 

In 2014 was het 1.020 miljoen en op het einde van 20018 zou die reserve afgenomen moeten zijn tot 368 miljoen.
Maar ambtenaren liegen niet. Ze vertellen gewoon niet alles.
Want met die 163 miljoen per jaar structurele aanwas is dat [368 + (163 x 4)] = hoe bestaat het, weer 1.020 miljoen.

 

Je kan je dan ook afvragen waarom er 22 buurthuizen gesloten moesten worden en het ouderenfonds opgeheven.
Het ouderenfonds, 110 euro per persoon, zou 1 miljoen kosten volgens Henk Kool.
"Ik zou het graag geven, maar ik heb het niet"

De bezuinigingstrein denderde door het land terwijl hier in Den Haag niemand zich afvroeg of ze die maar voorbij moesten laten razen, in plaats van daar, zonder noodzaak, ook in te springen.